در روزهای گذشته خبری مبنی بر رشد ۳۵درصدی مهاجرت اتباع افغانستان از ایران منتشر شد؛ خبری که می تواند در ماه‌های آینده بر صنعت ساختمان ایران سایه بیافکند و بر وضعیت بازار کار کارگران ساده ساختمانی و دستمزدهای آنها تاثیرگذار باشد.
افزایش مهاجرت و بازگشت افغانستانی ها از ایران را داوود عیوضلو، پژوهشگر رصدخانه مهاجرت ایران مطرح و اعلام کرده است: «طی چهار ماه ابتدایی سال ۲۰۲۱، ۳۶۴ هزار مهاجر افغانستانی فاقد مدرک افغانستانی از ایران خارج شدند. از این تعداد ۲۰۳ هزار نفر دیپورت شدند و ۱۶۱ هزار نفر نیز داوطلبانه ایران را ترک کردند. این درحالی است که در مدت مشابه سال ۲۰۲۰، ۲۷۰ هزار نفر خارج شدند..» بررسی وضعیت کارگاه‌های ساختمانی کوچک و بزرگ به ویژه در کلانشهرها نشان می دهد، تعداد فراوانی از نیروی کار و کارگران ساده شاغل در این بخش را اتباع افغانستان تشکیل می دهند و در مقابل تعداد نیروهای متخصص در بخش ساخت و ساز، شامل کارگران ماهر ایرانی است.
معمولا ایرانی‌ها به عنوان کارگر ساده در بخش ساختمان مشغول به کار نمی شوند زیرا دستمزد در این بخش برای آنها صرفه اقتصادی ندارد و مجبورند مبلغی را صرف هزینه رفت و آمد و کرایه خانه و ... کنند در حالی که نیروی کار افغانستانی در خوابگاه‌های کارگری که در محل پروژه تعبیه می شود، به راحتی ساکن می شوند و هزینه ای بابت رفت و آمد نمی پردازند. اظهارات انبوه‌سازان حاکی از آن است که کارگران ایرانی به دنبال آموختن مهارت‌های خاص بوده و به عنوان نیروی کار متخصص در پروژه‌ها مشغول به کار می شوند و طبیعی است که دستمزدهای بیشتری نیز دریافت کنند.
حالا بسیاری از فعالان حوزه ساخت و ساز اعلام می‌کنند با توجه به رشد ۳۵درصدی مهاجرت اتباع افغانستان به کشورشان در ماه‌های آینده صنعت ساختمان با کمبود نیروی کار ساده مواجه خواهد شد و به حتم تبعات آن شامل طلب دستمزدهای بالا از سوی نیروی کار ایرانی و یا همان کارگران افغانستانی حاضر در بازار کار، فشار مضاعفی به این صنعت وارد خواهد کرد.
