مرحوم استاد محمدرضا شجریان در کنار هنر آواز، در خوشنویسی نیز بسیار خبره بود و این تصویر، یکی از آثار هنری به یاد مانده از آن استاد سفر کرده است که در سال 1350 خورشیدی تحریر شده است.
استاد ماندگار آواز ایران، سال ها پیش این بیت را در قالب بیات اصفهان خوانده است. شاعر این ابیات نیز مرحوم سلطان علی بیگ رهی است.
از خرابی می گذشتم منزلم آمد بیاد
دست وپا گم کرده ای دیدم دلم آمد بیاد
سربه هم آورده دیدم برگهای غنچه را
اجتماع دوستان یکدلم آمد بیاد
استاد محمد صالح علاء ، شاعر معاصر درباره این بیت و تصنیف خاطره ای دارد از دوران کودکی اش:
نخستین بار که آواز ایشان (استاد شجریان) را شنیدم دانش آموزی بودم، آن جا که آقای مهرتاش تار و آقای نازنینی با اندامی کوچک و خلاصه شده،ضرب می زدند و استاد شجریان تصنیف سلطان علی بیگ رهی را در بیات اصفهان می خواندند: « از خرابی می گذشتم منزلم آمد به یاد،آخ دلم،آمد به یاد،(دو بار)آخ دلم آمد به یاد،منزلم آمد به یاد».
ایشان کلمه ی منزل را چنان ادا می کردند که معنی آن تا مرزهای جغرافیایی سرزمین عزیزمان رفت و آمد داشت، چنان که من، آن منزل در آواز ایشان را فراموش نکرده ام.
کپی رایت © 1397 کلیه حقوق وب سایت محفوظ می باشد.